Wessel Zweers
Laatste berichten van Wessel Zweers (alles zien)

De naam Nordic Walking komt uit Finland. Sinds een jaar of 15 is deze sportieve vorm van wandelen ook populair in andere Europese landen. Vooral Duitsland en Frankrijk. Inmiddels bieden al tientallen Nederlandse sportscholen Nordic Walking aan. Nordic Walkers kom je daarom steeds vaker tegen.

Nordic Walking versus sportief wandelen

Natuurlijk vraagt Nordic Walking meer inspanning dan alleen wandelen in een stevig tempo. Je gebruikt niet alleen je benen, maar ook je armen en rug. En dat maakt verschil: bij Nordic Walking verbrandt je lichaam al gauw 400 kcal per uur, tegen 280 kcal bij sportief wandelen. De polsslag is ruim 10% sneller, volgens wetenschappelijk cijferwerk.

Maar het belangrijkste verschil: Nordic Walking heeft positief effect op nek, schouder en bovenrug. De beweging van de armen zorgt namelijk voor betere doorbloeding en sterkere spieren. Zo zijn al veel beoefenaren van chronische klachten, waaronder RSI, afgekomen. Maar voordat je gelijk wandelstokken aanschaft: overleg voor alle zekerheid eerst even met je huisarts.

Ook andere delen van het lichaam hebben er baat bij. Zo is wandelen met stokken ook minder belastend voor de knieën – iets wat bergwandelaars met wandelstokken zullen herkennen. Nogal wat Nordic Walkers waren vroeger hardlopers, maar zijn daarmee gestopt wegens hardnekkige blessures. In vergelijking met hardlopen kun je Nordic Walking tot op hogere leeftijd volhouden.

Drempels

Tot zover de vele pluspunten. Zijn er dan helemaal geen nadelen te noemen? Twee minpuntjes kun je zelf raden. Allereerst is Nordic Walking duidelijk inspannender dan gewoon wandelen. Mensen zonder wandelervaring zullen daarom een wat hogere drempel moeten nemen. Wil je het zekere voor het onzekere nemen?  Begin dan eerst met recreatief wandelen.

Daarnaast is er het sociale aspect. Nordic Walking heeft geen flitsend imago. Jonge mensen zie je het vrijwel nooit doen. Maar natuurlijk hoef je je daar niets van aan te trekken.

Cursus

Ga je voor het eerst gaat Nordic Walken? Volg dan een cursus bij een van de vele instructeurs in Nederland of België. Vergelijk het met schaatsen: er zijn genoeg amateur-schaatsers die het na een maand oefenen best een beetje kunnen, maar de techniek… tja, die ziet er nog niet zo heel flitsend uit. Pas als je een goede techniek hebt, voorkom je blessures.

Stokken

Ook stokken zijn belangrijk voor een goede techniek. Ze moeten het liefst van carbon gemaakt zijn, want dat neemt trillingen op. Niet van aluminium – na een paar tochten kun je er lichamelijke klachten mee krijgen.

Korte geschiedenis Nordic Walking

Trendy of niet, eigenlijk is wandelen met stokken van alle tijden. In de oertijd liepen herders met stokken, in de middeleeuwen deden pelgrims dat evenzo. En nog voor de opkomst van Nordic Walking werden stokken ook al vaak gebruikt door bergwandelaars. Ze doen dat voor meer stabiliteit in oneffen terrein. En om hun knieën en andere gewrichten te ontlasten.

Nordic Walking zelf stamt af van het skiën en langlaufen. Omdat deze sporten vooral in de winter worden beoefend, zochten de beoefenaren naar een geschikte training voor de zomermaanden. De eerste zomertrainingen met stokken doken al een eeuw geleden op in Noorwegen, Zweden en Finland. Dankzij de stokken konden de skiërs en langlaufers ook in de zomer hun coördinatie en spierkracht op peil houden.

Rond 1980 werden de eerste pogingen gedaan om lopen met stokken als recreatiesport in te voeren. Zonder veel succes. De bij het langlaufen gebruikelijke stoklengte was moeilijk te hanteren. Die leidde ook nog tot een grote trainingsbelasting. Ook het materiaal van de langlaufstokken bleek niet geschikt. De trillingen tijdens het lopen werden door het aluminium rechtstreeks op de gewrichten overgebracht, wat leidde tot extra klachten.

De Amerikaan Tom Rutlin was de eerste die het wandelen met stokken – in de VS ‘pole walking’ of ‘exerstriding’ genoemd – wetenschappelijk liet onderzoeken. De eerste studies naar de effecten hiervan verschenen in 1992. Duidelijk werd dat stokwandelen veel voordelen bood ten opzichte van sportief wandelen.

Finland

Nordic Walking, zeg maar een Europese variant, is ontstaan in 1997. Enkele Finse sportinstructeurs introduceerden een vorm van wandelen met crosscountry-stokken. Die bleek vooral bij niet-sporters aan te slaan. Op verzoek van een sportinstituut in Vierumäki werkten twee andere instructeurs deze variant van wandelen-met-stok verder uit. Voorop stond dat de benen en armen normaal blijven bewegen, maar dat de stokken zorgen voor een groter spiergebruik, zonder dat dit leidt tot overbelasting. Een nieuwe sport was geboren.

Al snel sprong de Finse stokkenfabrikant Exel in op deze ontwikkeling. In samenwerking met trainers werd een aangepaste stok ontworpen: de Nordic Walking-pole. Het eveneens Finse bedrijf Polar, vooral bekend van hartslagmeters, ging zich toeleggen op wetenschappelijk onderzoek naar Nordic Walking.

In Finland groeide de populariteit van Sauvakävely (Nordic Walking in het Fins) al heel rap. Al in 2000 had deze nieuwe sport het joggen verdrongen. In 2001 waren er al 480.000 beoefenaren. In 2004 was dit aantal gegroeid tot zo’n 760.000 inwoners, 14 procent van de totale Finse bevolking.